تعارض زناشویی و نقش مزاج کودک

هدف از اجرای این تحقیق، بررسی نقش واسطه‌ای و تعدیل‌کنندگی مزاج کـودک در رابطه بین تعارض زناشویی با نشانه‌های عاطفی ـ رفتاری، سلامت جسمانی و روانی‌ـ‌اجتماعی کودک بود. 220 دختر و 193 پسر از جامعه دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران با روش نمونه‌برداری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند و مادران آنها به مقیاس خصومت آشکار اولری‌ـ‌پورتر (OPS؛ پورتر و اولری، 1980)، پرسشنامه بازنگری شده مزاج اوایل نوجوانی (EATQ-R؛ پوتنام، الیس و روتبارت، 2001) و پرسشنامه سلامت کودک‌ـ‌‌فرم والدین (CHQ-PF-28؛ لندگراف و آبتز، 1996) پاسخ دادند. مـادران و معلمان نیز پرسشنامه تواناییها و مشکلات (SDQ؛ گودمن، 1997) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که تعارض زناشویی و مزاج کودک پیش‌بینی‌کننده نشانه‌های آسیـب‌شناختی روانی و سلامت کودک بودند. همبستگی مثبت بین تعارض زناشویی با مزاج منفی و همبستگی منفی بین تعارض زناشویی با مزاج مثبت کودک به‌دست آمد. نقش تعدیل‌کننده مزاج مثبت و توانایی مهار بالای کودک بر تعارض زناشویی و سلامت کودک و نقش واسطه‌ای مزاج کودک در رابطه بین تعارض زناشویی و نشانه‌های رفتاری کودک تأیید شد. استلزامهای حاصل از نتایج پژوهش مورد بحث قرار گرفتند.